طراحی و پیاده سازی یک سیستم اطلاعات مکانی همراه برای خدمات فرودگاهی

با وجود افزایش ترافیک در عموم فرودگاه های جهان، کارهای اندکی برای بهبود کنترل زمینی وسایل نقلیه و هواپیماها، افزایش کارایی و کاهش ازدحام ناشی از تعداد زیاد وسایل نقلیه خدماتی بویژه در بستر اطلاعات مکانی انجام شده است. با وجود توانایی های gis، مدیران فرودگاه ها بکارگیری آن در توسعه و مدیریت فرودگاه را دستور کار خود قرار داده اند. بدین ترتیب گرایش نوینی در gis با عنوان airport gis و با کوته نوشت agis ایجاد شده تا کاربردهای gis در فرودگاه ها به گونه ای گسترده تر و با استفاده از تحلیل های مکانی مطرح شود. هدف اصلی تحقیق حاضر گسترش تحلیل های مکانی برای رفع نیازمندیهای خدمات فرودگاهی می باشد. در چنین چارچوبی مهمترین نوآوری این تحقیق، تحلیل داده ها مکانی زمانی به صورت غیرآنی و ارایه راه حل هایی با هدف بهینه سازی تخصیص خودروهای سرویس رسان و با شرط کاهش تأخیر در ساعت پرواز می باشد. همچنین مکانیابی پویا برای جایگاه های استقرار طولانی مدت تجهیزات سرویس رسان انجام شده است. مکانیابی جایگاه های استقرار تجهیزات و تخصیص بهینه آنها، با پردازش روی زمان مورد نیاز هواپیما برای پوش و تاو شدن و زمان مورد نیاز برای طی کردن فاصله توسط سرویس رسان تا هواپیما انجام می شود. در طرح پیشنهادی عملیات سرویس رسانی با در نظر گرفتن دو حالت بهینه می شود: حالت اول اینکه سرویس رسان پس از ارایه سرویس به جایگاه دائم خود بازگردد و در حالت دوم سرویس رسان در جایگاه موقت توقف کند. مکانیابی جایگاه بهینه در قالب یک مسئله میانه و یک مسئله پوشش مدلسازی شده است. نتایج عددی نشانگر کارایی روش بکار گرفته شده در هر دو حالت می باشد. فرودگاه بین المللی امام خمینی به عنوان مطالعه موردی در نظر گرفته شده و روش پیشنهادی در قالب پیکربندی این فرودگاه پیاده سازی شده است. در نهایت روش پیشنهادی در قالب یک سیستم همراه تخصیص آنی خودروهای سرویس رسان پیاده سازی شده است.